ความรักต้องการความชัดเจนและสม่ำเสมอ

[paul]

                                                                         
                                             วันก่อนผมไปงานแต่งงานอดีตกิ๊ก
                        (ที่ไม่ได้แปลว่าชู้ . . . แต่เป็นคนที่มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน)

                        เราเคยไม่ได้เจอกันมาเกือบปี
                        จากการเจอกันครั้งสุดท้าย . . . ด้วยเหตุผลอะไรไม่รู้
                        แต่ผมพยายามนึกเองว่าเป็นเพราะงานเยอะ
                        ไม่มีเวลา . . . ที่ทำให้เราห่างๆกันไป

                        ผมยังจำได้
                        วันที่เราเจอกันครั้งแรก

                        ผมไปหาเพื่อนที่คณะของเธอ
                        เราอยู่สถาบันเดียวกัน แต่คนละฝั่งถนน
                        ผมเห็นเธอเล่นกับหมาสกปรกๆ ตัวนึง
                        ภาพนั้นยังชัดเจนอยู่เลย

                        ผู้หญิงผมยาว หน้าตาน่ารัก เล่นกับหมามอมแมม
                        เธอเอาลูกชิ้นปิ้งมาให้น้องหมากิน
                        ลูบหัวลูบหูมันแบบไม่รังเกียจ

                        ผมไม่เคยจีบผู้หญิง จีบไม่เป็นด้วย
                        แต่ผมขอให้เพื่อนแนะนำเธอให้รู้จัก
                        แสดงให้เห็นว่าผมสนใจเธอ
                        ไม่รู้เรียกว่าจีบหรือเปล่า

                        เราคุยกันถูกคอเรื่องหมา เรื่องหนัง เรื่องเพลง เรื่องนินทาเพื่อน
                       ของเรา
                        และเรื่องการเรียนที่เธอสนใจการเรียนของคณะผม
                        และผมสนใจการเรียนคณะเธอซึ่งเป็นคนละสาย

                        ความสัมพันธ์ก่อตัว . . . เราอาจจะเป็นมากกว่าเพื่อน
                        แต่ก็ไม่รู้จะใช้คำว่าแฟนได้ไหม
                        เราไปกินข้าวด้วยกันทุกวัน
                        ผมเดินไปส่งเธอที่ป้ายรถเมล์ทุกเย็น
                        เราโทรคุยกันบ่อยๆ ถึงจะไม่บ่อยมาก
                        วันหยุดเรานัดไปดูหนังด้วยกัน
                        ผมถือของให้เวลาเธอไปชอปปิ้ง
                        แต่เราไม่เคยบอกว่าต่างคนต่างรู้สึกยังไง
                        ไม่เคยบอกใครและไม่เคยบอกกันว่าตกลงเราเป็นแฟนกัน
                        ไม่เคยมีคำพูดหวานๆ หรือการกระทำที่มันพิเศษมากไปกว่านี้

                        จนเราเรียนจบ . . .

                        พอเริ่มทำงาน . . . สังคมก็เริ่มเปลี่ยน
                        เวลาและความวุ่นวายในหน้าที่การงานทำให้ความกระตือรือล้นที่จะ
                       เจอกันน้อยลง
                        ความถี่ในการโทรหากันห่างขึ้นเรื่อยๆ
                        จนแทบจำไม่ได้ ว่าครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน กินข้าวกัน ดูหนังด้วยกัน
                        และโทรศัพท์คุยกันคือเมื่อไหร่
                        ผมไม่คิดถึงเธอหรือเปล่า . . . ก้ไม่เชิง
                        เพียงแต่มันมีเรื่องอื่นให้คิดมากกว่า
                        จนเหมือนหลงๆลืมๆเธอไป. . .

                        เรามาเจอกันอีกทีตอนงานแต่งงานเพื่อนคนที่แนะนำให้เรารู้จักกัน
                        หลังจากเรียนจบหลายปี
                        เรายังคุยกันเหมือนเดิม แต่เหมือนระยะห่างมากขึ้น
                        เราไม่ถามกันว่าแต่ละคนหายไปไหนมา
                        ถามแต่ว่ากำลังทำงานอะไรอยู่ เป็นไงบ้าง

                        แล้วเราก็ห่างหายกันไปอีกครั้ง . . .

                        แล้ววันนึง . . . เธอก็โทรมาหาผม
                        บอกว่ากำลังจะแต่งงาน กับชาวต่างชาติ ที่ทำงานที่เดียวกันกับเธอ

                        ผมบอกไม่ถูกว่ารู้สึกยังไง
                        เราห่างกันจนผมไม่ควรจะหวงเธอแล้ว . . .
                        แต่ผมก็รู้สึกใจหาย
                        มันรู้สึกแปลกๆ เหงาๆ หัวใจหวิวๆ ยังไงไม่รู้

                        ผมไปงานแต่งงานของเธอ . . .
                        บอกตรงๆ ว่าตอนอยู่ในงาน
                        ผมนึกในใจว่าทำไมผู้ชายที่ยืนข้างเธอไม่ใช่ผม

                        แต่วันนั้นผมก็ได้แสดงความยินดีกับเธอไปอย่างเต็มใจ

                        . . . . .

                        เมื่อคืน

                        เธอโทรมาหาผม . . .
                        เราคุยกันมากขึ้นกว่าตอนที่ห่างหาย

                        ที่จริงผมเริ่มทำใจได้บ้างแล้วล่ะ

                        ก็เลยแกล้งบอกเธอไปว่า . . .เนี่ย พอบีแต่งงานไป โอเลยไม่รู้จะ
                       แต่งกับใคร

                        เธอหัวเราะ ถามว่า นี่โออยากแต่งงานกับบีด้วยเหรอ นึกว่าไม่อยาก

                        ผมก็ อ้าว ทำไมล่ะ โอดูไม่ชอบบีเหรอ

                        เธอนิ่งไปแป๊บนึง แล้วก็ถามแบบเสียงซีเรียสว่า ถามจริงเถอะ
                        บีอยากรู้มานานแล้ว ว่าที่ผ่านมาโอคิดยังไงกับบี

                        ผมถามย้อนกลับว่าที่เราไปกินข้าว ดูหนัง กันเนี่ย
                        มันไม่ได้หมายความว่าชอบเหรอ ไม่เคยทำแบบนี้กับใครเลยนะ

                        จากนั้นผมถึงได้รู้ว่า เธอรู้สึกไม่เข้าใจว่าผมคิดไงมาตลอด
                        เพราะเราไปไหนมาไหนด้วยกันทุกวัน คุยกันทุกวัน

                        แต่ผมไม่เคยมีอะไรหวานๆ ไม่เคยแสดงความห่วงใยเป็นพิเศษ
                        ไม่เคยบอกว่าชอบเธอ
                        ไม่รู้ว่าเราเป็นแฟน . . . หรือเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก

                        ซึ่งสิ่งที่เธออยากรู้มาตลอดคือผมชอบเธอระดับไหน แค่คนควงเล่น
                        หรือมากกว่านั้น
                        (ผมดูเหมือนคนคบผู้หญิงไว้ควงเล่นขนาดนั้นเลยเหรอ . . .)
                        เพราะเป็นผู้หญิง . . . ทำให้เธอไม่เคยกล้าถาม
                        แต่วันนี้ถามฐานะ 'เพื่อนเก่า'

                        ตอนนั้นผมเองก็ไม่ได้พูด เพราะพูดไม่เป็น
                        แล้วก็ไม่นึกว่าผู้หญิงจะต้องการการแสดงออกที่ชัดเจนมากกว่านี้

                        ยิ่งพอเรียนจบ ผมเหมือนหายไปเลย . . . ไม่ค่อยได้ติดต่อกัน

                        ผมรู้สึกเหมือนกับว่า หัวข้อการคุยหลังจากนั้น
                        คือเราต่างเสียดายที่เราไม่เปิดเผยความรู้สึกใ
                        ห้อีกฝ่ายมากกว่านี้ในตอนนั้น ถึงเราจะคุยกันเหมือนเป็นเรื่องน่าขำ .
                       . .

                        หลังจากวางสาย
                        ผมรู้สึกเหงาๆ หวิวๆ ยิ่งกว่าตอนที่รู้ว่าเธอจะแต่งงาน

                        มันเหมือนอะไรบางอย่างที่เราควรจะรักษาไว้ แต่กลับรักษาไม่ได้

                        แล้วตอนนี้มันก็สายเกินไปที่จะเรียกกลับมา

                        ก็หวังว่าความเหงาแบบนี้มันคงจะผ่านไป . . .


                        ไม่กี่วันหลังงาน ผมได้รูปแต่งงานของเธอมา
                        (ผมขอรูปเจ้าสาวที่เธอไปถ่ายติดหน้างานไว้)
                        ผมดูแล้วก็ยิ้มๆ ทุกครั้ง

                        ใช่ครับ . . . ถึงมันจะเศร้า แต่อย่างน้อยเธอก็เป็นความทรงจำที่ดี

                        ตอนที่ผมเห็นรูปนี้ครั้งแรก
                        ผมไม่เคยฝันว่างานแต่งงานผมจะเป็นไง . . . เจ้าสาวผมจะเป็น
                       ใคร
                        หน้าตาแบบไหน
                        ไม่เคยคิดด้วยซ้ำ . . .ว่าตัวเองจะแต่งงานหรือเปล่า

                        แต่รูปถ่ายผู้หญิงปล่อยผมยาว ยิ้มกว้าง แต่งหน้าอ่อนๆ
                        ใส่ชุดสีขาวสบายๆริมสระน้ำ . . . ทัดดอกไม้สีขาวที่หู รูปนี้
                        ผมรู้สึกเสียดายจริงๆ ที่เธอไม่ใช่เจ้าสาวของผม
                        ไม่ได้ใส่ชุดนี้เพื่อผม

                        ในงานแต่งงานของเธอ ทุกครั้งที่มองเธอ
                        ผมถามตัวเองตลอด . . ว่าทำไมผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างเธอวันนี้ไม่ใช่ผม
                        แต่คำตอบของสิ่งที่ผมถามตัวเอง . . .ผมก็รู้ว่าเพราะอะไร

                        เหตุการณ์นี้คงเป็นบทเรียนน่ะครับ
                        ซึ่งไม่รู ้ผมจะมีโอกาสได้แก้ตัวอีกหรือเปล่า


                        เรื่องของคนที่ไม่ชัดเจน ไม่สม่ำเสมอ และเข้าใจยาก อย่างผม
                        อยากเอามาเล่าสู่กันฟัง
                        ไม่อยากใ???้เกิดกับใคร. . .

                        ใครที่ยังมีสิ่งที่ตัวเองหลงลืม ลองย้อนหันกลับไปมอง
                        และเอาใจใส่ให้ความสำคัญกับสิ่งนั้นอีกนิดนะครับ
                        จะได้ไม่ต้องมานึกเสียดายทีหลัง . . . ถ้าสิ่งนั้นพลาด หรือหลุดลอย
                       ไป

                        หรื อถ้าพลาด อย่างน้อยก็ยังรู้สึกว่าได้ทำเต็มที่แล้ว
                        ไม่ใช่พลาด เพราะปล่อยปละละเลย

                        อย่าลืมนะครับ . . . ขอย้ำอีกทีว่า

                        ++ ค ว า ม รั ก ต้ อ ง ก า ร ค ว า ม ชั ด เ จ น แ ล ะ ส ม่ำ เ ส ม อ ++

[Arsetonika]

จี๊ดหว่ะ

[nureeree]

gเราว่าเพลงนี้มานเหมาะกับเรื่องของคุณอ่ะ
 
อาจเพราะว่าเธอไม่เคยถาม อาจเพราะว่าฉันไม่เคยรู้ เราสองคนที่เป็นอยู่ ก็เพียงแค่เพื่อนกัน อาจเพราะว่าเธอไม่เรียกร้อง ไม่เคยต้องการไม่เคยใส่ใจ ฉันจึงคิดไป ว่าเธอไม่มีใจให้กัน * จนผ่านเวลามาเนิ่นนาน เธอกลับมาทำให้ไหวหวั่น บอกกัน ว่ารักฉันหมดหัวใจ ** ฉันเปลี่ยนไปแล้ว สายไป เธอควรเก็บใจไว้ ให้กับคนที่เขารอเธออยู่เสมอ มันไม่ทันแล้วขอเธอ อย่าเสียเวลา กลับไป กลับไป(หา/รัก)คนที่เขารอ เมื่อเขารอเธออยู่ตรงนั้น และรักเพียงเธอตลอดมา เลือกเขาจะดีกว่า อย่าเปลืองเวลากับฉันเลย ให้เขาเป็นคนที่ได้รัก และเธอกับฉันก็เป็นอย่างเคย ให้เราสองคน เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเรื่อยไป

ถูกต้องเลยความรักต้องการความชัดเจนและสม่ำเสมอ เพียงเพราะไม่พูดออกไป เราก็อาจจะเสียไรไปอีกหลายอย่าง

[ตลกอกหัก]

ไม่รุเหมือนกานนะ

บางทีความรักถ้าเงียบไว้อาจจะดีกว่าก็ได้

เพราะบางทีถ้าพูดไป ชัดเจนออกไป มันอาจทำให้เราไม่เหมือนเดิมก็ได้

แต่บางทีถ้าไม่พูดออกไป คนๆๆนั้นก็อาจจะรอคำที่เราจะต้องพูดออกไป ความรักนี่เข้าจัยยากน้อ

แต่อยากจะบอกว่า โอกาสมีอยู่รอบๆตัวเราพอๆกับอากาศ ทุกครั้งที่สูดอากาศเข้าปอด อย่าลืมสูดโอกาสให้กับหัวใจ บ้างนะคับ

[SpiderNick]

อ่านแล้วเศร้าใจ เสียดายแทน แต่ทำไงได้ ความรักมันเล่นตลกกับเรา ความรักโดยตัวมัน ไม่มีนิยาม ไม่มีกฎเกณฑ์ตายตัว ไม่มีสเตปที่แน่นอน เริ่มเมื่อไหร่ ที่ไหน ไม่มีใครตอบได้ถูกร้อยเปอเซ็นต์ แต่คิดว่าบทเรียนครั้งนี้จะสอนให้เรารู้จักความรัก และรู้จักรักให้เป็นกับความรักที่จะปรากฎขึ้นมาอีกในอนาคต อย่าปล่อยโอกาสให้หลุดลอย ความห่วงใย อาทรซึ่งกันและกันจะช่วยหล่อเลี้ยงความรู้สึกและความผูกพันไว้ อย่าให้ใครอีกคนคิดไปเอง เดาไปเอง บางครั้งการบอกออกไปตรงๆอาจพบกับความเจ็บปวดหรือผิดหวัง แต่มันก็ยังดีกว่ามารู้เมื่อสาย เสียดายที่ไม่ได้บอกออกไปตอนนั้น แต่ยังไงก็ขอให้โชคดีกับความรักครั้งใหม่ที่จะมาเมื่อไหร่ก็ไม่ทราบนะครับ

[mikung_269]

  ความรักต้องการความชัดเจนและสม่ำเสมอ

  = ถูกต้องนะคร้าบบบบบบบบบบบ
    ^O^

[serenity]

  อ่านแล้วก็เศร้านะคะ รู้สึกเสียดายแทนทั้งสองคน แต่ก็เป็นห่วงฝ่ายหญิงเหมือนกันคะ


บางที ถ้าคุณผู้ชายทั้งหลายโดนฝ่ายหญิงถามว่ารักไหม? 

ก็ให้คุณตอบเขาไปตามที่คุณคิดเถอะคะ (ใครจะสไตล์ไหนตอบยังไงก็แล้วแต่คะ)

ที่ผู้หญิงเขาถามเพราะอาจจะมีเรื่องอะไรบางอย่างที่ทำให้เธอรู้สึกไม่มั่นคงในความสัมพันธ์แต่ไม่อยากเอ่ย

อาทิเช่น คุณอาจจะห่างเหินเธอมากจนเธอรู้สึกว่าความสัมพันธ์มันเริ่มจางลงน้อยลง

หรืออาจจะแย่กว่านั้นคือ เธอรู้สึกไม่สามารถสัมผัสคำว่ารักจากคุณได้ และกำลังมีคนมาจีบเธอ(ซึ่งร้อยทั้งร้อยคนที่มาจีบเริ่มแรกนั้นมักจะแสดงความรักให้ผู้หญิงสัมผัสได้ง่าย) และเธออาจจะกำลังไม่แน่ใจซะแล้ว...

หรือจริงๆแล้ว...แค่อาจจะต้องการกำลังใจให้เธอได้พยายามสู้ต่อไปคะ


หากคุณเคยเป็นคนที่หวิดตายและมีโอกาสที่คนรักได้อยู่ข้างๆคุณตอนนั้น

คุณจะเข้าใจความหมายของคำว่า "จงทำวันนี้ให้เหมือนเป็นวันสุดท้ายของชีวิต" หรือ "ทำวันนี้ให้ดีที่สุด" คะ

มีเวลาก็สำรวจใจตัวเองกันบ้างนะคะ ว่ามีอะไรที่อยากทำแล้วไม่ได้ทำหรือหลงลืมไปบ้าง

[katiez]

เศร้ามากคะ
อ่านแล้วอยากร้องไห้ตามไปด้วย

ตอนแรกเข้ามาก็ไม่ก็ไม่รู้ว่าจะสื่ออะไร
ที่เขียนว่า ความรักต้องการความชัดเจน

อ่านแล้วก็รู้เลย และที่พูด มันก็เป็นเรื่องจริง

[curio]

เราจะเป็นรายต่อไปป่ะเนี่ยยย

เฮ้อ....เศร้าจัง T_T

[tttt]

  เหมือนกันเลยคะ เราก็รอผู้ชายคนนั้นบอกเราแต่ไม่ได้รับความชัดเจนซักทีเหมือนกันคะ

[pectin]

เห็นด้วยมากค๊า

ความรักต้องการความชัดเจน

และสม่ำเสมอ

ขอเอาชื่อเรื่องตั้งชื่อ MSN นะค่ะ

โดน!! จัง

[bum_om]

เราก็กำลังรอเค้าบอกเหมือนกัน

ถ้าเค้าไม่บอกเราคงตัดใจแล้วแหละ

รอมานานมากแล้ว

[TazMan]

ขอบคุณครับ.. สำหรับการแบ่งปันประสบการณ์ดีๆ

สิ่งที่ผมอยากจะบอก ผมก็ได้บอกออกไปแล้ว และก็ยอมรับกับผลที่เกิดขึ้นแล้ว สำหรับผม..ไม่ขออะไรมาก แค่ได้บอกความในใจออกไป ผมดีใจที่เรายังคงเป็นพี่เป็นน้องกันได้เหมือนเดิม ยังได้รับรู้ความเป็นไป และไม่ว่าจะยังไงผมก็ยังคงจะให้ความรู้สึกดีๆกับเธอเหมือนเดิม แม้ว่าจะไม่ได้อะไรกลับมา เพราะรักไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการได้เห็นคนที่เรารักมีความสุข แม้ความสุขนั้นจะไม่ใช่เราที่เป็นคนให้..เพราะนั่นไม่สำคัญเท่าผลลัพท์คือเธอมีความสุข..พอแล้ว

[ยิ้ม ยิ้ม]

ว้า !! อ่าน แล้วเศร้า จัง
      จี๊ดดดด เลย

[LAsT LoGIn]

โห...เรื่องนี้เอาไปทำหนังสั้นดีๆได้เรยนะเนี้ย...โดนมากๆๆๆๆๆ

[Firstprocez]

เราก็คล้ายๆแบบนี้แหละ

เขาชอบเราแต่เีราไม่ได้บอก

พอเรามาบอก

มันก็เหมือนกับจะสายไปซะแล้ว

เพราะเขาตัดใจไปแล้วอ้ะ

[X-tine ►]

โห.. สุดยอด!! T^T
+ 10 ไปเลยค่ะ

คนเป็นผู้หญิงเค้าก็ไม่กล้าถามอ่า
ผู้หญิงต้องการความชัดเจนและสม่ำเสมอจริงๆแหละ
เป็นกำลังใจให้ จขท นะ ^ ^

ผู้ชายฟังไว้ๆ .><.

[The Tong Triple's]

ยาว เเต่ โดน ครับ



T^T